شاهزاده کوچک من

سلام پسر قشنگم امروز خیلی از دست نی نی وبلاگ عصبانی هستم. از وقتی یه سری تغییرات به وجود آورده همه چی به هم ریخته الان دو باره من دارم برات مینویسم و هر دوبار هم یادم میره یه کپی از نوشته ها بگیرم. همینکه تموم میشه نوشتنم و دکمه ثبت رو میزنم یا قطع میشه یا پاک میشه تو دو تا پست قبل هم همینطور شده بود نمیدونم واسه دوستای دیگه وبلاگیت هم پیش اومده یا نه! ولی من که واقعاً ناراحت شدم و تصمیم گرفتم دیگه خاطراتت رو تو یه دفتر ثبت کنم... اینهمه آدم انرژی میذاره و مینویسه آخرش هیچی...  

سلام وروجک مامان سلام همه هستی من پسر قشنگ و شیطونم مامان، روز دوشنبه 8 اردیبهشت سونوی آنومالی داشت. روز قبلش تماس گرفتم و برای صبح ساعت 9 یه نوبت بهم دادن. به همراه بابایی زود از خونه بیرون اومدیم تا به موقع برسیم. خیلی هیجان داشتیم چون قرار بود دوباره شما رو ببینیم. تقریباً 10 دقیقه ای نشستیم تا نوبتمون شد. وقتی رفتیم تو، طبق معمول بابایی دوربین رو آماده کرد تا از شما فیلم بگیره آقای سونوگرافیست دستگاه رو گذاشت رو شکمم و شروع کرد به حرکت دادن ولی تو صفحه مانیتور فقط خطوط سیاه و سفید بود و ما هیچ تصویری از شما نمی دیدیم. می دونی چرا مامانی؟ چون شما انقدر شیطنت کردی و تو دل مامانی از اینور رفتی به اونور که اون آقاهه ه...

سلام عزيز دل مامان امروز بعد از گذروندن 2 روز پر از استرس ميخوام برات از اتفاقي بنويسم كه روز 5 شنبه افتاد و باعث شد ماماني دو روز حالش بد باشه گُلِ من، 5 شنبه عصر من و بابا علي تصميم گرفتيم براي انتخاب كمد واسه شما بريم بيرون. شب قبل من يه خواب خيلي بد ديده بودم و از اونجائيكه هميشه خواباي ماماني چه خوب، چه بد تعبير ميشه خيلي ترسيدم. صدقه دادم و قرار شد يه مرغ هم قربوني كنيم ولي با اينكه اين كار رو هم كرديم اماهنوز ته دلم ترس داشتم. خلاصه رفتيم مركز شهر، خيابون طالقاني، كه چند تا نمايندگي سرويس خواب داشت. توي مسير در حين قدم زدن داشتم هم با بابايي حرف ميزدم و هم اينكه طلافروشيا رو نگاه مي كردم. ...